Paulus van Tarsus

Sint Paulus

'n Moderne denkbeeldige voorstelling van Paulus van Tarsus, wat onder leiding van die historikus Michael Hesemann saamgestel is
Apostel van die heidene
Gebore ca. 5 n.C.[1], Tarsus, Cilicië, Romeinse Ryk
Sterfte ca. 67[2], Rome, Italië[2]
Vereer in Alle Christelike kerke wat heiliges vereer
Feesdag 25 Januarie (Fees van Sint Paulus se bekering)

10 Februarie (Fees van Sint Paulus se skipbreuk in Malta)
29 Junie (Fees van Sint Pieter en Paulus)
30 Junie (voormalige solo fees, steeds gevier deur sommige godsdienstige orde)
18 November (Fees van die inwyding van die basilieke van Sint Pieter en Paulus)

Attribute Swaard
Beskermheilige missies; teoloë; Heidense Christene

Paulus van Tarsus, ook bekend as Paulus die Apostel, die Apostel Paulus, en Sint Paulus, (Grieks: Σαούλ -(Saul), Σαῦλος (Saulos), en Παῦλος (Paulos); Latyn: Paulus of Paullus; Hebreeus: שאול התרסי Šaʾul HaTarsi (Saul van Tarsus)[3] (c. 5 - c. 67 n.C.),[4] was 'n Jood[5] wat na homself verwys het as die "Apostel aan die Heidene". (Rom. 11:13) Volgens die Handelinge van die Apostels, het sy bekering tot geloof in Jesus plaasgevind in 'n diepsinnige lewensveranderende ervaring op die pad na Damaskus. Saam met Simon Petrus en Jakobus, word hy beskou as onder die belangrikste vroeë Christenleiers.[6] Hy was ook 'n Romeinse burger — 'n bevoegdheid wat aan hom 'n bevoorregte regstatus verleen het rakende wette, eiendom en owerheidsgesag.[5][7]

Dertien sendbriewe in die Nuwe Testament word aan Paulus toegeskryf. In sekere hiervan word na verdere sendbriewe verwys, wat nie in die Bybel voorkom nie, soos 'n Laodiseaanse sendbrief. (Kol. 4:1) Sy outeurskap word by ses van die dertien sendbriewe bevraagteken deur sommige geleerdes,[8] terwyl wyd beweer word dat drie daarvan nie sy werk is nie.[9] Paulus se invloed op Christelike denke was wellig meer betekenisvol as enige ander Nuwe Testamentiese outeur.[8] Augustinus van Hippo het Paulus se verklaring, dat verlossing gebaseer is op geloof en nie goeie werke nie, verder ontwikkel.[8] Martin Luther se vertolking van Paulus se briewe was eweneens die sterk dryfkrag agter sy lering van sola fide.

Paulus se bekering het die verloop van sy lewe dramaties beïnvloed. Deur sy aktiwiteite en geskrifte, het sy geloof uiteindelik godsdienstige geloof regdeur die Mediterreense streek beïnvloed. Sy leierskap, invloed en nalatenskap het gelei tot die stigting van gemeenskappe, oorwegend onder die heidene, wat wel die Judaïese "morele kode" eerbiedig het, maar die "rituele" verpligtinge van die Mosaïese wet verslap of afgeskaf het, gebaseer op die lewe en werke van Jesus Christus en die Nuwe Verbond. Hierdie gemeenskappe het uiteindelik aangegroei tot die vroeë Christendom.

  1. Peter and Paul. In the Footsteps of Paul. Tarsus. 1. PBS. Besoek op 19 November 2010.
  2. 2,0 2,1 Harris, Stephen L. Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985. ISBN 978-1-55934-655-9
  3. Bauer lexicon; Handelinge 13:9, uit "The New Testament of Our Lord and Saviour Jesus Christ: Volgens die Ontvange Griekse teks" (University Press, Cambridge 1876)
  4. Harris, bl. 411
  5. 5,0 5,1 Encyclopedia Britannica, alhoewel hy by wyse van geboorte Romeins was (Hand. 22:24-29), Paul the Apostle, 2008, O.Ed.
  6. "The Canon Debate," redakteure McDonald & Sanders, 2002, hoofstuk 32, bladsy 577, deur James D.G. Dunn: "Jakobus die broer van Jesus, en Paulus, die ander twee mees prominente leiersfigure (benewens Simon Petrus) in die eerste-eeuse Christendom"
  7. Handelinge 22:24-29
  8. 8,0 8,1 8,2 Oxford Dictionary of the Christian Church red. F.L. Lucas (Oxford) inskrywing: Paul
  9. Ehrman 2004:385

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne